دبير تاريخ آبپخش- دشتستان

پلیس سیاسی یا دستگاه امنیتی در طی تاریخ دولتهای جهان - اعم از دیکتاتوری و دموکراتیک - سابقه کهن دارد، و هدف آن معمولا جمع آوری اطلاعات و پیشگیری یا کنترل اعمالی است که حیات رژیم سیاسی یک کشور را به خطر می‌اندازد.[1] سابقه پلیس سیاسی ایران به قرن هفتم پیش از میلاد می‌رسد اما مهمترین دستگاه منظم جاسوسی و پلیسی در ایران در زمان ناصرالدین شاه توسط امیرکبیر به وجود آمد. در دوران رضاشاه پهلوی، دستگاه امنیتی، نظمیه بود که به عنوان اهرمی جهت حفظ قدرت استبدادی دولت به کار می‌رفت.پس از برکناری رضاشاه، که با تضعیف و از هم پاشیدگی ارتش همراه بود، جانشین وی محمدرضا پهلوی از پلیس مخفی قوی و ارتش قابل ملاحظه,ساواک ...ادامه مطلب